Έχει πάρει φωτιά το ρακοκάζανο των Ασπρογείων και η μεθυστική μυρωδιά του φρέσκου τσίπουρου απλώνεται τις τελευταίες μέρες σε ολόκληρο το χωριό.


  Γράφει η Βίβιαν Ευαγγέλου Μισιρλή
 Στη μέθη και στα αρώματα του αγαπημένου ποτού των Ελλήνων έχουν παραδοθεί εδώ και λίγες μέρες τα Ασπρόγεια του νομού Φλώρινας  όπου η αποστακτική περίοδος για το τσίπουρο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Μήνας Νοέμβρης και οι κόποι, οι αγωνίες και η κούραση 10 ολόκληρων μηνών, όσο δηλαδή διαρκεί η διαδικασία παραγωγής του αποστάγματος από το αμπέλι μέχρι το ποτήρι, αποδίδουν επιτέλους καρπούς και οι φανατικοί του «ελληνικότερου» των αποσταγμάτων είναι παρόντες στο μοναδικό καζάνι του χωριού, αυτό του κ. Στέφανου Μίχου για να δοκιμάσουν τα νέα αποστάγματα του και να γιορτάσουν διονυσιακά το τέλικό στάδιο της παραγωγής.

Το Ασπρογείτικο καζάνι δουλεύει ασταμάτητα, κάνοντας ''υπερωρίες'' αυτές τις ημέρες και οι λάτρεις του παραδοσιακού ποτού σπεύδουν μαγεμένοι να παρακολουθήσουν την «ιεροτελεστία» της απόσταξης. Στα Ασπρόγεια  η απόσταξη του τσίπουρου εξακολουθεί να αποτελεί ευκαιρία για να στηθούν γλέντια που θυμίζουν άλλες εποχές με το παραδοσιακό ποτό της νέας σοδειάς να ρέει άφθονο, έτοιμο να τέρψει τον ουρανίσκο.
'Οσο το τσίπουρο βράζει οι παρέες που μαζεύονται στρώνουν τα τραπέζια με ντόπιους μεζέδες, πίνουν άφθονο κρασί και γλεντούν με την ψυχή τους. Ετσι γιορτάζουν τη νέα σοδειά του τσίπουρου, που θα αποθηκευτεί σε γυάλινες φιάλες και θα καταναλωθεί στη διάρκεια του χειμώνα. Και μπορεί η βιβλική ρήση να θέλει τον οίνο να «ευφραίνει καρδίαν», οι ανά των Ασπρογείων μερακλήδες  επιμένουν ότι, αν ο οίνος ευφραίνει καρδίαν μία φορά, το τσίπουρο το κάνει 10, και μάλιστα σε χρόνο ντε τε!!

Για τον κ.Στέφανο Μίχο και τα παιδιά του Ιωσήφ κ Αντώνη, το άναμμα του καζανιού δεν αποτελεί απλώς ένα χόμπι ή ρουτίνα - είναι κάτι πολύ περισσότερο.Είναι μια ευκαιρία να ανταμώνουν με φίλους, να γιορτάζουν και να συζητούν. Έχουν μακραίωνη παράδοση στην παρασκευή κρασιού και τσίπουρου και το καζάνι τους ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να διατηρεί την παραδοσιακή μορφή του, καθώς έτσι διασφαλίζεται και η άριστη ποιότητα του αποστάγματος που παράγουν.

''Πιες άφοβα, κι αύριο το πρωί που θα ξυπνήσεις θα είσαι εντελώς νηφάλια χωρίς πονοκεφάλους , γιατί σαν το τσίπουρο του Στέφανου Μίχου δεν θα βρεις πουθενά αλλού, είναι αγιασμός'' μου λέει περήφανα φίλος Ασπρογείτης!


Για μένα, η µηχανή του χρόνου απόψε σταµατήσε σε µια στιγµή ευτυχίας. Κι υπάρχουν φορές που μπερδεύω τι με πρωτοζαλίζει. Το τσίπουρο, οι μυρωδιές ή οι τόσο όμορφοι κι ευχάριστοι άνθρωποι γύρω μου…

Ασπρογείτικο Σύμφωνο Ποιότητας!!

Εις Υγείαν!!!